maandag 26 oktober 2009

Gescheurde trommelvliezen dankzij NS

Ik reis graag met de trein. Nergens vind je het besef van ruimte, dat je in een trein kunt ervaren. Het landschap glijdt voorbij en je hoeft er verder niks aan te doen; het is er vanzelf en als het misgaat is het niet jouw schuld. In de auto ben je veel te druk bezig met vrachtwagens op plet-afstand, om iets van rust en ruimte te kunnen ervaren. Geef mij maar de trein. Vooral de eerste klas mag er zijn. Tot mijn 38e had ik een volstrekte blokkade op elitair gebied, maar sinds ik zag dat een vriendin, die ik gewoon met jij mag aanspreken, een eersteklaskaartje kocht, ben ik de experimentele en losbandige fase van het 1e-klas reizen ingegaan. Zeer boeiend, wat dit met je doet. Nog maanden ben je bang dat de conducteur je met een korzelig "kom op mijnheer, we weten allebei dat u hier niet hoort" naar je oude compartiment zal terugschoppen ("Ja, iedereen kan wel zo'n kaartje gaan kopen") maar allengs merk je toch dat je wat meer rechtop gaat zitten, dat je je schoenen iets vaker poetst, dat je er een zeker genoegen in gaat scheppen als mensen je met "u" aanspreken - iets wat je tot nu toe verschrikkelijk vond.

Maar dan klinken de omroepberichten, en je krimpt in elkaar als kotsend vogeltje.

Heeft u wel eens in een Duitse trein gezeten? Dan heeft u vast wel gemerkt hoe helder en mild de dienstmededelingen klonken, zonder gekraak, scheurende feedback of uiteenspattende ruiten. In Nederland lijken de NS-geluidstechnici (hoeveel heeft de NS er? 0,5 FTE voor heel Nederland?) er genoegen in te scheppen om je te martelen met slecht afgestelde, half ingeplugde microfoons op volume 30. En hoe slechter het geluid, hoe meer talen de machinist of conducteur blijkt te spreken. In het Frans, Duits, Engels, Italiaans, Russisch, Deens en Hebreeuws krijst hij je toe dat de trein 3 minuten later zal aankomen dan gepland. Excuses voor de vertraging. En vergeet straks bij het verlaten van de trein uw bagage niet. En een prettig weekend. Wij hopen dat u de volgende keer weer met de NS zult reizen. Dank u voor uw aandacht. Inmiddels zijn we helaas al vier minuten te laat. (etc)

Al je 1e-klas waardigheid is meteen verdwenen. Vingers in de oren, tranen in de ogen, ternauwernood onderdrukte vloeken die zich sissend een weg tussen je lippen naar buiten banen. Laat het stoppen! Laat het stoppen! Ja, ware adel verdraagt alles, maar de 1e-klasparvenu's vallen meteen door de mand. Wilt u dat, NS?

Waarom, NS, die 120 schetterende, zoemende, scheurende decibels? Waarom kunnen jullie niet net als de Deutsche Bundesbahn fatsoenlijke speakertjes in het plafond monteren en jullie conducteurs uitleggen dat ze de knop niet helemaal naar rechts mogen draaien, omdat de woofers anders doorscheuren, samen met de trommelvliezen der reizigers?

Geluidshinder roept bij mij altijd moordneigingen op. Alles om het te stoppen. Helaas zit de conducteur altijd in een geheim hoekje, ergens achter een klapdeurtje, als hij zijn terreur bij de reizigers in het gelaat spuwt.

vrijdag 23 oktober 2009

Glutenvrije kaas!

Wat kent het leven toch soms mooie verrassingen, net als je dacht dat niets meer puur en eerlijk is. Ik kocht eergisteren bij Aldi, mijn wijnleverancier vanouds, een schapenkaasje voor - ik meen - 1,85 euro, van het merk Pyrénées. Tegenwoordig wordt in de supermarkt zelfs de geitenkaas van koeienmelk gemaakt (feta), net zoals "fruitdrank" tegenwoordig van water en fructosestroop uit maïs wordt gemaakt, dus ik ging naarstig op zoek naar de ingrediënten, overtuigd dat ik daar zoiets zou ontdekken als "bereid met minimaal 3% schapenmelk", wat meestal het percentage is van açaibessen, gojibessen of nonifruit in een açai-, goji- of nonidrink. Wist u trouwens dat E321, butylhydroxytoluol, een veel krachtiger antioxidant is dan vitamine C en E? Dat zit volop in kauwgum, patat en bonbons! En wist u dat antioxidanten een pro-oxidante werking kunnen hebben? En dat vitamine C, E en bètacarotine in sommige gevallen de ontwikkeling van kanker bevorderen?
Terug naar het onderwerp: de kaas blijkt wel degelijk van echte schapenmelk te zijn gemaakt, en inderdaad uit de Pyreneeën te komen! Een superorigineel streekproduct! Op de biologische boerenmarkt bij mij in de buurt, waar ook altijd een schapenmelker staat, kost zo'n kaasje minstens 6 euro! Een verborgen schat dus, zomaar in de Aldi, voor een spotprijs.
En voorzover ik weet bestaat er geen vee-industrie van schapen. Dus ik stel mij voor dat die beestjes heerlijk het hele jaar vers berggras hebben gegraasd. Ik zie witgespikkelde groene bergflanken voor mij, en denk aan het Hooglied: "Uw tanden zijn als een kudde pas geschoren schaapjes, alle zijn tweelingen, geen één ontbreekt!"
Een - zeg maar - zo goed als biologisch kaasje, een streekproduct regelrecht uit de bergen, voor minder dan 2 euro bij de Aldi? Waar AH zonder schroom het grofjuten "Puur & Eerlijk" logo op zou mogen plakken? Wauw, wauw en wauw! Wat geeft het leven toch soms haar verborgen schatten bloot! Wat bestaat er in de wereld toch weinig relatie tussen prijs en kwaliteit!
En die kaas smaakt lekker! Hij is heerlijk.

Of vergis ik me nu en worden die schaapjes wel degelijk doodgemarteld om daar kaas uit te wringen? Er is maar één ding verdacht aan het kaasje, tot nu toe. Ze heeft de kat-test niet doorstaan. Esmeralda, de plaatselijke slettenkat die elke avond even haar nagels komt scherpen aan mijn bank, slokte het eerst kruimeltje gulzig op. Maar het geoffreerde complete driehoekje schapengenot, dat ik haar vervolgens toebedeelde, liet ze voor minstens de helft liggen! Weet zij iets wat ik niet weet?

Nog iets verdachts: onderop de verpakking staat ergens vermeld dat de kaas glutenvrij is. Goed, er zit dus geen tarwe, rogge en haver in deze kaas. Gelukkig. Och, och, die arme fabrikant, die verkoopt gewoon een eerlijke bergkaas van wildgrazende schaapjes, die zit natuurlijk met zijn handen in zijn haar, zonder antioxidanten en soortgelijke "ik kies bewust"-mogelijkheden. Ten einde raad zet hij er maar "glutenvrij" op. Arme, arme! De gruwelijke terreur van de voedingsindustrie! Weg met het nutritionisme!

De Boze consument is terug vanwege een TUINBROEK van een logo!

Het vorige bericht is ge-updated en ik plak er meteen een nieuw bericht bij. Ik weet zeker dat ik me de afgelopen maanden groen en beige heb geërgerd, maar waaraan toch allemaal?

O ja! Puur! En eerlijk! Albert Heijn is gestopt met AH Bio en heeft het nu veralgemeniseerd tot PUUR & EERLIJK. Daar is - echt waar - iets voor te zeggen. Hoe kun je anders je fairtrade, biologische en andere duurzame producten onder één noemer brengen? Er bestaat bijvoorbeeld geen EKO-keurmerk voor vis. En fairtrade is nog geen bio. Dus met biologisch alleen kom je er nu niet: dan blijven allerlei sympathieke producten onzichtbaar in de marge liggen, ergens op het onderste schap. Begrijpelijk.
Maar wat een miskleun! Want uit recent onderzoek van de Groningse Universiteit bleek dat de gemiddelde consument alleen voor biologische producten een meerprijs wil betalen! En wel - gemiddeld - 6 % meer. Voor andere duurzame producten had de gemiddelde consument minder over. Dus daar hang je met je goed bedoelde "Puur & Eerlijk"!

Arme Albert Heijn. Geen wonder dat ze de afgelopen weken (nog tot a.s. zondag, grijp je kans!) een gruwelijke 25 % korting op ALLE puur & eerlijk artikelen geven. Een superactie waar ik graag gebruik van heb gemaakt, als goede Nederlander. Maar ook wat treurig. Want het is toch juist die prijsvechterij die leidt tot de duisternissen van veeindustrie, gif, gentech en roofbouw. Als iets goed is, moet je er juist meer geld voor vragen, niet minder! Nu tijdelijk 25% duurder!

U zult zich wel afvragen: de Boze Consument klinkt helemaal niet boos, alleen verdrietig? Hoe is dat mogelijk? Inderdaad! Ik was nog niet aangekomen bij de boosheid. Ik kom nu pas bij het echt verschrikkelijke, bij datgene wat mij schuim op de mondhoeken bezorgde. En dat is de misgeboorte van het design van het "puur en eerlijk" logo. Die kleuren. Dat smerige bijgemengde groen, door gladde reclamemakers waarschijnlijk "ecologisch" gedacht, en dan dat babypoepachtige ongebleekte jutekleurige lichtbruin erbij. GADVER! Ach! Het oude AH bio-logo was zo heerlijk frisgroen, zo lente-achtig! Ik besef nu pas hoezeer ik eraan gehecht was. Hoezeer ik het liefhad. Welke ZAK van een reclameman, die alle ontwikkelingen in de biologische sector sinds 1973 volstrekt heeft genegeerd, is op het idee gekomen om deze TUINBROEK van een logo op mijn melk te zetten?

Ik waardeer Albert Heijn, heus. Vooral nu het minder goed met ze gaat. Ik wil zelfs geloven dat ze dit niet alleen doen om producten die voorheen geen meerprijs kenden in de toekomst met een meerprijs te kunnen verkopen. Maar waarom dat logo? De hele Nederlandse retail vecht zich rot om biologisch te bevrijden van haar laatste restje geitenwol (in Duitsland en de VS is die strijd allang gestreden!), en dan doen jullie DIT. Nee.